Saturday, January 26, 2008

IT चा पहीला दीवस.....

आज िदनाक २ जानेवारी २००८........
माझया आयुष्यातील एक अिवस्म्र्णीय क्शन । आज मी नेहमी प्रमाने उशीरा न उठता लवकर उठलो। सकाळचे सर्व िवधी आटोपल्य़ावर मी आंघोळ करावी की नाही या िवचारातच आंघोळ उर्कुन टाकली. खास याच िदवसासाठी िशवलेला ड्रेस मी घातला. हे सर्व करत असताना मनात िवचारान्चे काहुर माजले होते.....
मी िवचार करत होतो की, कंपनीत गेल्यानंतर आपल्याला कुठल्या सुच्ना दील्या जातील... त्यातील बर्याचशा सुचना आपल्यासार्ख्या सुद्यांनकडुन ऎकल्या होत्या...
१) कंपनीत शांत पणे काम्च कराव २) मॊबाईल बंद ठेवावा ( िवषेश मॆत्रीणींशी जास्त फोनवर बॊलु नये)
३) काम करत असतांना शांतता ठेवावी (फक्त काम करतांना) वगॆरे वगॆरे..............

या सर्व सुचना मला िदल्या असतील अस जर का तुम्हाला वाटत असेल तर ते चुकीचे आहे.... कारण मी सांगीतल्या प्रमाणे याच गोष्टींचा मी िवचार करत होतो......तेव्हाच कंपनीचे आिफस आले आणी मी आिफसात आलो, तसल्या कुठल्याच सुचना मला न िदल्याने मी नाराज झालो..........

त्यानंतर मी काम करण्याच्या खोलीत आलो, सर्वांना भेटलो त्या सर्व जाणकारांनी माझे यथेछ स्वागत केले आणी वेळ वाया न घालव्ता (तेव्हा मला वेळेचे महत्व कळले) त्यातील ऎका महाशयांनी मला ऎक मशीन (संगणक - उगच गॆरसमज नको) देउन काही documents वाचायला िदली ती मी दुपारपर्यंत वाचून काढली (वेळेचे महत्व जाणुन).
आमची म्हणजे कंपनीची काम करण्याची खोली फार सुरेख होती ते मी नंतर सान्गतोच. पहीले उर्वरीत काम पुर्ण कर्तो... हा तर मग जेवणाची वेळ झाली होती आणी मला भुक लागलीच नव्हती कारण तो माझा IT चा पिहच िदवस होता अस तुम्हाला वाटत असेल तर ते चुकीचे आहे कारण माझी भुक डब्बा उघडताच गेली होती, डब्ब्यात वान्ग्याची भाजी होती.. असो
मग सुरू झाला २ रा सेशान ( जो जेवणानंतर कामाचा वेग कमी होऊन संध्याकाळी संपतो) मग मला त्याच महाशयांनी तेच documents पुन्हा नीट वाचायला सांगीतली. यावरुन तुम्हाला २ र्या सेशनची कल्पना आलीच असेल. आणी मग मी त्यांच्या सांगण्याप्रमाणे तीच documents पुन्हा पण संध्याकाळ पर्यंत वाचली.

असा माझा IT चा पहीला िदवस गेला.........

अरे काम करण्याच्या खोलीबद्दल रािहलच...

तर मग आमची काम करण्याची खोली फार सुरेख असे मी म्हटलो होतो आणी हा पण माझा िवचार व्यर्थ ठरला कारण त्या खोलीचे काम चालु असल्याने आमची सोय एका computer institute मध्ये केली होती......

या पहील्या िदवशी मला तुम्ही ज्या सुभेच्छा िदल्या होत्या त्या बद्दल तुमचा मी रूणी राहील आणी माझ्या या अिवस्मर्णीय िदवसाबद्दल ऎकल्याबद्द्ल तुमचे मन:पुर्वक धन्यवाद.........................

4 comments:

शेखर पाटील. said...

wah .. kalpesh sundar prayatna pan lihane thambau nakos ...

Anonymous said...

hey kalpesh, i must say your marathi is too good to believe.. love for the country is well refelcted by Jayostute.. ( Hope it remains the after after you go to the US for your work ;) )

May god bless you and all your wishes come true..

ALL THE BEST

kebyaa said...

aasha karto hi post tu companit nasatanna lihili asasshil....

(velech mahatva janunach!!!)

आमच्या दररोजच्या गोष्टी..... said...

Sahi Sir ......................

Really it is too good........................